Οι Σουμέριοι ήταν αρχαίος ιστορικός λαός, οι οποίοι ήκμασαν περίπου μεταξύ του 3000 και 1500 π.Χ. Θεωρούνται οι πρώτοι κάτοικοι του Σουμέρ (ή Σουμερίας), μιας περιοχής στη νότια Μεσοποταμία που εκτείνεται μεταξύ του Τίγρη, του Ευφράτη και του Περσικού Κόλπου.
Οι Σουμέριοι αργότερα απορροφήθηκαν από τον βαβυλωνιακό πολιτισμό που αναπτύχθηκε και αυτός στη νότια Μεσοποταμία. Ήταν ο πρώτος λαός που θέλησε να δημιουργήσει ημερολόγιο για να καλύψει τις καθημερινές του ανάγκες. Αυτές σχετίζονταν κυρίως με την αγροτική παραγωγή καθώς οι αγρότες έπρεπε να γνωρίζουν τις κλιματικές αλλαγές. Επίσης οι ιερείς έπρεπε να παρακολουθούν τον ακριβή χρόνο έτσι ώστε να ξέρουν πότε ακριβώς πέφτουν οι ιερές τελετές τους.
Το ημερολόγιό τους βασίστηκε στην περιοδικότητα των φάσεων της Σελήνης. Συγκεκριμένα, το σεληνιακό τους έτος είχε 354 ημέρες που χωριζόταν σε 12 μήνες των 29,5 ημερών ο καθένας καθώς και 2 εποχές, τον χειμώνα και το καλοκαίρι. Οι μήνες αυτοί καθορίζονταν από την εναλλαγή της νέας Σελήνης και είχαν ονόματα ανάλογα με την αγροτική ζωή. Η προσέγγιση τους αυτή ήταν αρκετά καλή. Η επιστήμη της αστρονομίας στην εποχή εκείνη ήταν αρκετά ανεπτυγμένη και φαίνεται να στήριζαν τις εναλλαγές των εποχών στα αστρονομικά φαινόμενα. Παρατηρούσαν τα ουράνια σώματα και αρχικά κρατούσαν Σεληνοηλιακό ημερολόγιο, σχετίζοντας την ετήσια πορεία του Ήλιου με τις εναλλαγές των εποχών. Ο πιο σημαντικός αστέρας (αρχηγός ή επικεφαλής του έτους) ήταν η Αίγα. Η θέση της Αίγας ως προς τη Σελήνη προσδιόριζε την αρχή του έτους. Αυτή η προσέγγιση για την αρχή του έτους ίσχυε από το 4.000 μέχρι το 1.700 π.Χ.
Οι Σουμέριοι αργότερα απορροφήθηκαν από τον βαβυλωνιακό πολιτισμό που αναπτύχθηκε και αυτός στη νότια Μεσοποταμία. Ήταν ο πρώτος λαός που θέλησε να δημιουργήσει ημερολόγιο για να καλύψει τις καθημερινές του ανάγκες. Αυτές σχετίζονταν κυρίως με την αγροτική παραγωγή καθώς οι αγρότες έπρεπε να γνωρίζουν τις κλιματικές αλλαγές. Επίσης οι ιερείς έπρεπε να παρακολουθούν τον ακριβή χρόνο έτσι ώστε να ξέρουν πότε ακριβώς πέφτουν οι ιερές τελετές τους.
Το ημερολόγιό τους βασίστηκε στην περιοδικότητα των φάσεων της Σελήνης. Συγκεκριμένα, το σεληνιακό τους έτος είχε 354 ημέρες που χωριζόταν σε 12 μήνες των 29,5 ημερών ο καθένας καθώς και 2 εποχές, τον χειμώνα και το καλοκαίρι. Οι μήνες αυτοί καθορίζονταν από την εναλλαγή της νέας Σελήνης και είχαν ονόματα ανάλογα με την αγροτική ζωή. Η προσέγγιση τους αυτή ήταν αρκετά καλή. Η επιστήμη της αστρονομίας στην εποχή εκείνη ήταν αρκετά ανεπτυγμένη και φαίνεται να στήριζαν τις εναλλαγές των εποχών στα αστρονομικά φαινόμενα. Παρατηρούσαν τα ουράνια σώματα και αρχικά κρατούσαν Σεληνοηλιακό ημερολόγιο, σχετίζοντας την ετήσια πορεία του Ήλιου με τις εναλλαγές των εποχών. Ο πιο σημαντικός αστέρας (αρχηγός ή επικεφαλής του έτους) ήταν η Αίγα. Η θέση της Αίγας ως προς τη Σελήνη προσδιόριζε την αρχή του έτους. Αυτή η προσέγγιση για την αρχή του έτους ίσχυε από το 4.000 μέχρι το 1.700 π.Χ.
Πηγές: Ντοκιμαντέρ "Το σύμπαν που αγάπησα" και Βικιπαίδεια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου