Η αστρονομία στην αλεξανδρινή εποχή - Ίππαρχος

ΙΠΠΑΡΧΟΣ Ο ΡΟΔΙΟΣ 

Ο Ίππαρχος(περ.190 π.Χ. - 120 π.Χ.) ήταν σπουδαίος αστρονόμος, γεωγράφος, χαρτογράφος και μαθηματικός και αποκαλούνταν ως ο «πατέρας της Αστρονομίας». Ανακάλυψε την μετάπτωση των ισημεριών, δημιούργησε τον πρώτο κατάλογο αστέρων καθώς και τη λαμπρότητα του καθενός ,τον οποίο συμπεριέλαβε ο Πτολεμαίος στην «Μεγάλη Σύνταξή» του. Ακόμα υπολόγισε το ηλιακό ή ηλιακό έτος, επινόησε την κλίμακα των μεγεθών των αστέρων με βάση τη φωτεινότητά τους.

Επίσης, υπολόγισε τη διάμετρο της σελήνης και την κυμαινόμενη απόστασή της από τη γη. Αλλά και το 134 π.Χ. ανακάλυψε ένα αστέρι που δεν υπήρχε πριν στον αστερισμό του Σκορπιού και με βάση αυτό διατύπωσε την αρχή της αστρονομίας, ότι «οι αστέρες δεν είναι αιώνιοι στον ουρανό».

Ένα ακόμα κορυφαίο επίτευγμα του Ιππάρχου ήταν και η εφεύρεση του Αστρολάβου, οργάνου μέτρησης των συντεταγμένων των αστέρων και η τελειοποίηση της Διόπτρας, το οποίο τον βοήθησε να εκτιμήσει τη φαινόμενη διάμετρο του Ηλίου και της Σελήνης, καθώς και την απόσταση και το πραγματικό μέγεθός τους. Επίσης, τελειοποίησε και παλαιότερα όργανα όπως ήταν ο Γνώμων, το Ηλιοτρόπιο ή «Σκιάθηρον», το Ηλιακό Ρολόι, το Καθετίον, την Κλεψύδρα, τους Κρίκους, τη Στερεά σφαίρα και το Υδρολόγιο.

Πηγές: el.wikipedia.org