Η αστρονομία στην αλεξανδρινή εποχή - Αρίσταρχος, Ερατοσθένης, Απολλώνιος

ΑΡΙΣΤΑΡΧΟΣ ΣΑΜΙΟΣ

 Σύμφωνα με τη θεωρία του μαθηματικού Αρίσταρχου Σάμιου, στο κέντρο του κόσμου βρίσκεται ο ήλιος και γύρω από αυτόν περιφέρονται η γη και οι άλλοι πλανήτες. Επίσης δέχτηκε ότι η γη περιφέρεται γύρω από τον άξονά της, ακόμα θεώρησε ότι ο ήλιος παραμένει ακίνητος καθώς η γη γυρίζει γύρω από αυτόν σε κυκλική τροχιά που περνά από το μέσο του ζωδιακού κύκλου. Η θεωρία όμως αυτή δεν έγινε δεκτή από τους συγχρόνους του.

Από το μοναδικό βιβλίο που σώθηκε μέχρι σήμερα πληροφορούμαστε για τις ανακαλύψεις του, δηλαδή (α)ότι ο όγκος της σελήνης είναι 25 φορές μικρότερος(αντί του σωστού 45), ενώ ο όγκος του ηλίου είναι 300 φορές (αντί του σωστού 300.000) μεγαλύτερος από αυτόν της γης (β)ο λόγος των αποστάσεων Σελήνης – Γης, Ηλίου –Γης είναι 1/19 αντί του σωστού 1/380 (γ) η σελήνη λαμβάνει το φως της από τον ήλιο (δ) το πλάτος της σκιάς της Γης ισούται με το πλάτος δύο Σεληνών (ε) ο ήλιος βρίσκεται σε απόσταση από τη γη 18-20 φορές μεγαλύτερη από αυτή της σελήνης από τη γη.

ΕΡΑΤΟΣΘΕΝΗΣ
.

Την πρώτη επιστημονική προσπάθεια για τη μέτρηση της διαμέτρου της γης έκανε ο Ερατοσθένης. Περίφημη αστρονομική του μέτρηση είναι ο υπολογισμός της λόξωσης της εκλειπτικής.

ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΣ

Ο Απολλώνιος ο Περγαίος ανέπτυξε νέες μαθηματικές θεωρίες για την ερμηνεία της κίνησης των πλανητών. Οι εργασίες του επηρέασαν την εξέλιξη της επιστήμης της αστρονομίας. Θεώρησε τη γη ακίνητη στο κέντρο του φέροντος κύκλου και τον πλανήτη να κινείται στον επίκυκλο. Το κέντρο του επικύκλου διέτρεχε τον φέροντα κύκλο σε χρόνο μιας αστρικής περιόδου. Το σύστημά του εξηγούσε σε ικανοποιητικό βαθμό τις ανάδρομες κινήσεις και τις στάσεις των πλανητών. Όμως ήταν αρκετά περίπλοκο με αποτέλεσμα να δυσχεραίνει τους διάφορους υπολογισμούς.

Πηγές:el.wikipedia.org/