Τρίτη 15 Μαΐου 2012

Συμπεράσματα 1ης ομάδας

Στην ερευνητική εργασία του 2ου τετραμήνου που ειχε θέμα τον κύκλο του έτους μάθαμε τα ακόλουθα:
 
  • Ισημερία είναι το φαινόμενο κατά το οποίο η διάρκεια την ημέρας και της νύχτας είναι ίσες. Ηλιοστάσιο ονομάζεται η χρονική στιγμή κατά την οποία ο άξονας της Γης εμφανίζεται στραμμένος όσο περισσότερο προς ή μακριά από τον Ήλιο και συμβαίνει κατά την ετήσια τροχιά της Γης γύρω από αυτόν.
  • Η ανάγκη για ημερολόγιο πήγαζε από τις καθημερινές ασχολίες των ανθρώπων που καθόριζαν την ζωή τους (γεωργία, κτηνοτροφία κ.λ.π).
  • Η Αιγυπτιακή αστρονομία ήταν εξαιρετικά πρωτόγονη καθώς άσκησε σε ένα μόνο σημείο ευεργετική επίδραση στους Έλληνες αστρονόμους.
  • Οι πυραμίδες οι οποίες είναι τόσο αξιοθαύμαστες για την αρχιτεκτονική τους έχουν επίσης αστρονομικό χαρακτήρα.
  • Ο ακριβής προσδιορισμός των σημείων του ορίζοντα επιτεύχθηκε κατά τις αρχές της τρίτης χιλιετίας.
  • Ο μηχανισμός των Αντικυθήρων αποτελεί ένα αρχαίο τέχνημα που πιστεύεται ότι ήταν ένας μηχανικός υπολογιστής και όργανο αστρονομικών παρατηρήσεων, που παρουσιάζει ομοιότητες με πολύπλοκο ωρολογιακό μηχανισμό.
  •  Το Ιουλιανό Ημερολόγιο, προσδιορίζει τη διάρκεια του ηλιακού έτους 365 μέρες εκτός από τα δίσεκτα έτη, τα οποία διαρκούν 366, καθώς προστίθεται στο Φεβρουάριο μια επιπλέον ημέρα, ο οποίος πλέον έχει 29 ημέρες αντί για 28. 

Πέμπτη 26 Απριλίου 2012

Συμπεράσματαα!

Η εμπειρία μας αυτό το τετράμηνο θα μας μείνει αξέχαστη και το ταξίδι στον προσδιορισμό του χρόνου ανεξίτηλο στη μνήμη μας. Απ’ ότι φαίνεται ο άνθρωπος είχε από πολύ νωρίς την επιθυμία να προσδιορίσει τον χρόνο. Αυτό τον βοηθούσε στις διάφορες δραστηριότητες του και τις ανάγκες του. Για αυτόν τον λόγο και πολλοί λαοί και φιλόσοφοι ανά τους αιώνες έχουν ασχοληθεί με την αστρονομία για την εφεύρεση ημερολογίου. Έχουν υπάρξει πολλές προσεγγίσεις από πολλούς διαφορετικούς λαούς και οι περισσότερες από αυτές ήταν εξυπηρετικές αλλά όχι τόσο εύστοχες στην πραγματικότητα. Υπήρξαν πολλές δυσκολίες στην κατανόηση και στη μέτρηση του χρονικού διαστήματος της κίνησης της Γης τόσο γύρω από τον εαυτό της όσο και γύρω από τον ήλιο. Σήμερα χρησιμοποιείται σε ολόκληρο σχεδόν τον κόσμο το Γρηγοριανό ημερολόγιο που αποτελεί την πιο σωστή προσέγγιση… Κάθε χρόνος αποτελείται από 12 μήνες (οι οποίοι έχουν 30 ή 31 ημέρες εκτός από τον Φεβρουάριο) και 365 ημέρες (ή 366 στο δίσεκτο έτος). Μέσα από την αυτήν την ερευνητική εργασία μάθαμε πολλά νέα πράγματα. Αυτό που σίγουρα θα μας μείνει με το τέλος της φετινής σχολικής χρονιάς θα είναι το ταξίδι ανά τους αιώνες και η εξέλιξη των πολιτισμών (συγκεκριμένα τους Σουμέριος τους οποίους μελετήσαμε σαν ομάδα) καθώς και η διαδρομή τους στην λύση του μυστηρίου που αποτελεί ο προσδιορισμός του χρόνου.

Συμπεράσματα Ομάδας 4

 Η εμπειρία που αποκτήσαμε μέσα στο ταξίδι μας στο κόσμο της αστρονομίας και του ημερολογίου ήταν μοναδική. Aπό την περιήγησή μας στο χρόνο και στο κόσμο ανακαλύψαμε την ανάγκη των ανθρώπων, από την αρχαιότητα μέχρι τη σύγχρονη εποχή, να έχουν την επίγνωση του χρόνου για την οργάνωση της καθημερινή τους ζωή.


 Από τις εργασίες που μας ανατέθηκαν μπορέσαμε να συνεργαστούμε και να μάθουμε κάποια πράγματα σχετικά με την αστρονομία και τη σημασία του χρόνου στον άνθρωπο. 
 Αυτό που μας έκανε περισσότερο εντύπωση ήταν οι τρόποι με τους οποίους προσέγγιζαν τα διάφορα αστρονομικά φαινόμενα οι πρώτοι πολιτισμοί.  Επίσης εντυπωσιακή ήταν η αρμονικότητα και την ακρίβεια που υπάρχει στο σύμπαν όσον αναφορά τα αστρονομικά φαινόμενα. Περισσότερο όμως από όλα μου άρεσαν οι διάφορες απόψεις αρχαίων φιλοσόφων , όπως τους Ίωνες με τους οποίους ασχοληθήκαμε.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ 
Σε αυτήν την εργασία μελετήσαμε τα ημερολόγια των αρχαίων πολιτισμών. Ασχοληθήκαμε με διάφορος πολιτισμούς και τα ημερολόγια τους όπως των Μάγια, των Ίνκα ,των Αρχαίων Ελλήνων και των Ρωμαίων. Οι διάφοροι αυτοί πολιτισμοί τροποποιούσαν τα ημερολόγια τους ανάλογα με τις ανάγκες τους. Κάποιοι σχεδίαζαν το ημερολόγιο ανάλογα με τις εποχές του θέρους, ανάλογα με την διάρκεια της ημέρας. Επίσης οι αρχαίοι Έλληνες χώριζαν τα έτη μέσω των Ολυμπιάδων και ξεκινούσαν την μέτρηση των ετών από την πρώτη Ολυμπιάδα. Πολλές φορές ρόλο στον διαχωρισμό του έτους έπαιζαν και πολιτικά αλλά και θρησκευτικά αίτια και δημιουργούνταν ακόμη και διαμάχες που κατέληγαν στην δημιουργία περισσότερων από ένα διαφορετικών ημερολογίων. Εξαιτίας αυτού ακόμα και σήμερα υπάρχουν διαφορές μεταξύ ημερολογίων όπως το Γρηγοριανό και αυτό που χρησιμοποιούμε εμείς υπάρχει διαφορά κάποιων ημερών. Σημαντικό ρόλο στην διαμόρφωση των ημερολογίων έπαιζαν και φυσικά φαινόμενα αλλά και αστρονομικές παρατηρήσεις. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν οι φάσεις της Σελήνης που επηρέασαν πολλά ημερολόγια. Επίσης επείδη το έτος είναι 365,3 ημέρες κάθε 4 χρόνια έχουμε αυτό που λέγεται δίσεκτο έτος στο οποίο προστίθεται μια επιπλέον ημέρα.
 Εμάς η εργασία μας φάνηκε πολύ ενδιαφέρουσα διότι εμπλουτίσαμε τις γνώσεις μας και μάθαμε του λόγους και τα κριτήρια με τα οποία δημιουργούνταν τα ημερολόγια. Γενικά ήταν ενδιαφέρουσα εμπειρία και αποκομίσαμε πολλά από αυτήν.

Συμπέρασμα Εργασίας.

Συμπέρασμα: 

Σε αυτό το τετράμηνο κληθήκαμε να ερευνήσουμε για τον κύκλο του έτους και για το ημερολόγιο. Κατά τη διάρκεια της έρευνάς μας, ανακαλύψαμε τη σημασία τους μέσα από απομνημονεύματα διαφόρων επιστημόνων και φιλοσόφων στο πέρασμα των αιώνων. 

Πληροφορηθήκαμε για την διάταξη των ημερών, των μηνών και των εποχών, σύμφωνα με τη φορά της σελήνης, των αστέρων και του ήλιου. Κατά τη διάταξη αυτή, κατασκευάζονταν οι ναοί ορισμένων αρχαίων πολιτισμών όπως των Μάγια. 

Επίσης, μελετήσαμε την αστρονομία στην Αλεξανδρινή εποχή, κατά τον ‘Ιππαρχο τον Ρόδιο, τον Κλαύδιο Πτολεμαίο, τον Αρίσταρχο τον Σάμιο , τον Ερατοσθένη και τον Απολλώνιο. Μάθαμε για τις διάφορες σημαντικές ανακαλύψεις τους καθώς και για τα επιτεύγματά τους. 

Μέσα από την εργασία μας, κατανοήσαμε αρκετά πράγματα που θα μείνουν χαραγμένα στη μνήμη μας. Ο άνθρωπος διαμόρφωσε τη ζωή του σύμφωνα με την περιοδική κίνηση του ηλίου και της σελήνης, διέταξε τις εργασίες του με βάση τη θέση της Γης και της Σελήνης , πράγμα αξιοθαύμαστο.

Τρίτη 3 Απριλίου 2012

Ο υπολογισμός του Πάσχα

Ο τρόπος με τον οποίο προσδιορίζεται σήμερα το ορθόδοξο Πάσχα είναι αρκετά πολύπλοκος. Ένας εμπειρικός τρόπος με τον οποίο ο καθένας μπορεί να το προσδιορίσει είναι ο εξής:

  1. Από τον αριθμό του έτους για το οποίο γίνεται ο προσδιορισμός αφαιρούμε τον αριθμό 2. 
  2. Το υπόλοιπο το διαιρούμε με τον αριθμό 19. 
  3. Το υπόλοιπο της διαίρεσης το πολλαπλασιάζουμε με τον αριθμό 11. 
  4. Το γινόμενο του πολ/σμου το διαιρούμε με το 30 
  5. Το υπόλοιπο της διαίρεσης λέγεται επακτή και συμβολίζεται με το γράμμα ‘ε’ 
  6. Αφαιρούμε το ‘ε’ από τον αριθμό 44 
  7. α) Αν το ‘ε’ είναι μεγαλύτερο από 23, το υπόλοιπο της αφαίρεσης μας δίνει την ημερομηνία της Πασχαλινής πανσέληνου τον Απρίλιο του Ιουλιανού ημερολογίου. β) Εάν το ‘ε’ είναι μικρότερο ή ίσο με το 23, τότε το υπόλοιπο της αφαίρεσης μας δίνει την ημερομηνία της Πασχαλινής πανσέληνου το μήνα Μάρτιο του Ιουλιανού ημερολογίου. 
  8. Στην ημερομηνία που βρήκαμε προσθέτουμε 13 ημέρες και βρίσκουμε έτσι την ημερομηνία της πασχαλινής πανσέληνου στο Γρηγοριανό ημερολόγιο που χρησιμοποιούμε σήμερα. 
  9. Την αμέσως επόμενη Κυριακή της ημερομηνίας που βρήκαμε γιορτάζουμε το ελληνικό Ορθόδοξο Πάσχα.

Γαλλικός Διαφωτισμός και Επαναστατικό Ημερολόγιο

Διαφωτισμό ονομάζουμε το πνευματικό κίνημα που πρωτοεμφανίστηκε στην Αγγλία του τέλους του 17ου αιώνα, κορυφώθηκε στη Γαλλία του 18ου αιώνα και εξαπλώθηκε στην Ευρώπη αλλά και έξω από αυτήν. Η απόρριψη της αυθεντίας, η κριτική κάθε γνώσης, η αποδοχή της λογικής ως του μόνου τρόπου ασφαλούς ερμηνείας του κόσμου και η πεποίθηση ότι ο άνθρωπος μπορεί να προοδεύει συνεχώς είναι από τις βασικές θέσεις που υποστήριζαν πολλοί ευρωπαίοι διαφωτιστές. Κυριότεροι εκπρόσωποι του διαφωτισμού υπήρξαν οι Ρουσό, Βολτέρος, Ντιτερό Μοντεσκιέ, Ντ’ Αλαμπέρ, Τζον Λοκ. 

Βασικές θέσεις του διαφωτισμού

Τα φυσικά δικαιώματα αποτέλεσαν θεμελιώδη πολιτική έννοια του. Για τους διαφωτιστές όλοι οι άνθρωποι έχουν ορισμένα δικαιώματα (ζωής, ιδιοκτησίας, ισότητας απέναντι στους νόμους, ελευθερία σκέψης και έκφρασης), τα οποία δεν μπορεί να καταργήσει καμία εξουσία.

Η θεωρία του κοινωνικού συμβολαίου διατυπώθηκε από τον Τζον Λοκ. Σύμφωα με αυτή, τα άτομα δέχτηκαν να παραχωρήσουν ορισμένες από τις ελευθερίες τους προκειμένου να συμβιώσουν με την εξουσία, το κράτος εγγυήθηκε τη συμφωνία αυτή, το κοινωνικό συμβόλαιο. Αν το κράτος παραβεί τους όρους αυτου του συμβολαίου και γίνει τυρρανικό, τότε οι άνθρωποι έχουν το δικαόωμα της αντίστασης. Αν κάποιος ηγεμόνας χρησιμοποιεί την εξουσία του ενάντια στα συμφέροντα του λαού, τότε ο λαός έχει το απαραβίαστο δικαίωμα να αντιδράσει βίαια. Σύμφωνα με τον Λοκ η Βία αντιμετωπίζεται με βία.

Ο Ρουσό πιο ριζοσπαστικός, υποστήριξε ότι η πολιτική εξουσία πρέπει να βρίσκεται στα χέρια του λαού κι όχι στους ηγεμόνες. Η γενική βούληση, όρος που πρότεινε ο Ρουσό, είναι η σύνθεση των ατομικών βουλήσεων μέσα από την οποία εκφράζεται το δημόσιο συμφέρον. Η γενική βούληση εκφράζεται με την συμμετοχή του λαού στη λήψη των αποφάσεων. Οι ηγεμόνες δεν επιβάλλονται στο λαό αλλα είναι υπάλληλοί του. Επομένως ο λαός είναι εκείνος που θα αποφασίζει ποιους θα εκλέγει και ποιους όχι. Ο λαός αποφασίζει για την κατάργηση της εξουσίας των ηγεμόνων. Η εξουσία δεν συνάπτει συμφωνία με τον λαό αλλά τον υπακούει.
  
Τέλος τη διάκριση των εξουσιών την οφείλουμε στον Μοντεσκιέ. Σε κάθε κράτος πρέπει η εξουσία να χωρίζεται σε τρία είδη: τη νομοθετική, που ασκείται από το σώμα που θεσπίζει τους νόμους (βουλή), την εκτελεστική, που ακείται από το σώμα που εφαρμόζει τους νόμους (κυβέρνηση) και την δικαστική που ελέγχει την τήρηση των νόμων. Με αυτό τον τρόπο οι οι υποστηρικτές της διάκρισης των εξουσιών πίστευαν ότι οι φορείς της εξουσίας δεν μπορούσαν να κάνουν κατάχρησή της. Η ελευθερία δεν μπορεί να διασφαλιστεί με τη συγκέντρωση όλων των εξουσιών σε ένα πρόσωπο.

 Γαλλική Επανάσταση

Η Γαλλική Επανάσταση του 1789 ήταν η κοινωνική επανάσταση που κατήργησε την απόλυτη μοναρχία στην Γαλλία γκρεμίζοντας το φεουδαρχικό σύστημα και αντικαθιστώντας το με το δημοκρατικό, και ώθησε σε αναδιοργάνωση την Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία. Η Γαλλική Επανάσταση ενέπνευσε τους λαούς όλης της Ευρώπης στο να παλέψουν ενάντια στην εκμετάλλευση και την απολυταρχική μοναρχία, αποτελώντας το έναυσμα για τον ξεσηκωμό στην Ισπανία, την Ιταλία και την Ελλάδα. 

Η επανάσταση οργανώθηκε από την ανερχόμενη αστική τάξη, η οποία εμπνευσμένη από τα κηρύγματα των Διαφωτιστών και με κεντρικό σύνθημα το τρίπτυχο «Ελευθερία, Ισότητα, Αδελφοσύνη» , θέλησε να βελτιώσει την υπάρχουσα μοναρχία μετατρέποντάς την σε συνταγματική και όχι να την καταργήσει. Στην πορεία όμως, η μοναρχία καταργήθηκε και μετά από περιόδους τρομοκρατίας αλλά και οργάνωσης δίκαιου κράτους, η νεοσύστατη Δημοκρατία καταλύθηκε από την δικτατορία του Ναπολέοντα Βοναπάρτη.

Επαναστατικό - Δημοκρατικό ημερολόγιο

Η υιοθέτηση ενός δικού τους ημερολογίου υπήρξε μία από τις πρώτες φροντίδες των γάλλων επαναστατών. Πίσω από την επιθυμία τους αυτή κρυβόταν προφανώς η επιθυμία τους να αποτινάξουν συμβολικά την παπική εξουσία, καταργώντας ένα ημερολόγιο που θεωρούσαν προϊόν της εκκλησίας, οπότε ιδιαίτερα απεχθές και αναξιόπιστο. Η λειτουργία του νέου, "επαναστατικού" ή "δημοκρατικού" ημερολογίου άρχισε στις 5 Οκτωβρίου του 1793 . Το "δημοκρατικό" ημερολόγιο περιλάμβανε 12 μήνες των 30 ημερών και 5 (για τα κοινά έτη) ή 6 (για τα δίσεκτα) "συμπληρωματικές ημέρες" (τις λεγόμενες "ημέρες των αβράκωτων"), οι οποίες αθροίζονταν στο τέλος του χρόνου προκειμένου να συμπληρωθούν οι 365 (366 για τα δίσεκτα) ημέρες του χρόνου.

Το ημερολόγιο αυτό στηρίχθηκε στο δεκαδικό σύστημα: η διάρκεια του εικοσιτετραώρου χωρίστηκε σε δέκα ώρες και το λεπτό καθορίστηκε σε 1/100 αυτής της ώρας. Εξάλλου και ο μήνας χωρίστηκε σε τρεις δεκάδες ημερών. Η τελευταία ημέρα κάθε δεκάδας ήταν η ημέρα της ανάπαυσης και της λατρείας του Υπέρτατου Οντος. Στους μήνες δόθηκαν ποιητικά ονόματα εμπνευσμένα από τη φύση και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των ίδιων των μηνών. Η 22 Σεπτεμβρίου, ημέρα της ανακήρυξης της Δημοκρατίας, ορίστηκε ως Πρωτοχρονιά.

Το "δημοκρατικό ημερολόγιο" δεν άντεξε πολλά χρόνια. Από το 1801, ο Ναπολέων επανέφερε την αργία της Κυριακής και τις μεγάλες χριστιανικές γιορτές (Χριστούγεννα, Πάσχα), ενώ στο τέλος του 1805 η Γαλλία επέστρεφε στο παλιό ημερολόγιο που οι επαναστάτες είχαν καταγγείλει ως "παπικό".

Πιο περίπλοκη είναι η ιστορία των διαδοχικών ημερολογιακών ρυθμίσεων που επρόκειτο να υιοθετήσουν η Οκτωβριανή επανάσταση και οι επίγονοί της. Η επόμενη σημαντική ημερολογιακή τομή τοποθετείται το 1929, όταν η Σοβιετική Ρωσία αποφάσισε να εγκαταλείψει τόσο το Ιουλιανό όσο και το Γρηγοριανό ημερολόγιο και να προχωρήσει στην υιοθέτηση του "Αιώνιου Ημερολογίου", το οποίο σκόπευε να ανατρέψει λαϊκές συνήθειες αιώνων. Η εβδομάδα αποκτούσε πέντε ημέρες και ο μήνας έξι εβδομάδες, έτσι ώστε το έτος να αποτελείται από 12 μήνες των 30 ημερών συν πέντε "λευκές" ημέρες αργίας (Πρωτομαγιά, Ημέρα της Επανάστασης κ.λπ.). Με τη ρύθμιση αυτή, οι εργαζόμενοι έχαναν την αργία της Κυριακής, αλλά αναπαύονταν μια από τις ημέρες της "πεντάδας". Με προφανή στόχο την εντατικοποίηση της παραγωγής, το νέο σύστημα δεν στερούσε από τους εργαζόμενους ημέρες αργίας, αλλά προσέφερε διαφορετική ημέρα ανάπαυσης στον καθένα με τα προφανή δυσάρεστα αποτελέσματα για την κοινωνική και οικογενειακή τους ζωή.

Για τις σημαντικότερες επαναστάσεις της ιστορίας της ανθρωπότητας, της γαλλικής και της ρώσικης, η κατάργηση του επαναστατικού ημερολογίου συνοδεύει -ή προαναγγέλλει- την κατάρρευση του επαναστατικού καθεστώτος. Η αποτυχία του επαναστατικού ημερολογίου αναδεικνύεται έτσι ιστορικά σε ένα από τα κριτήρια της αποτυχίας της ίδιας της επανάστασης. 

Στο Γαλλικό επαναστατικό ημερολόγιο οι μήνες είχαν διαφορετικό όνομα από το Γρηγοριανό. Τα ονόματά τους βασίζονταν στη φύση και τον καιρό στο Παρίσι. 

Φθινόπωρο: 

Vendémiaire, που σημαίνει συγκομιδή σταφυλιών 
Brumaire, που σημαίνει ομίχλη 
Frimaire, που σημαίνει κρύο

Χειμώνας:

Nivôse, που σημαίνει χιονώδης 
Pluviôse, που σημαίνει βροχερός 
Ventôse, που σημαίνει θυελλώδης 

Άνοιξη: 

Germinal, που σημαίνει βλάστηση 
Floréal, που σημαίνει λουλούδι 
Prairial, που σημαίνει βοσκή 

Καλοκαίρι:

Messidor, που σημαίνει συγκομιδή 
Thermidor, που σημαίνει ζέστη του καλοκαιριού 
Fructidor, που σημαίνει φρούτα



Πηγές: en. wikipedia.org, el.wikipedia.org